Het Dunning-Kruger-effect is een cognitieve vooringenomenheid waarbij mensen die weinig kennis of vaardigheden hebben, geneigd zijn hun eigen capaciteiten te overschatten en het niveau van hun competentie verkeerd inschatten.

Deze vooringenomenheid is vernoemd naar de psychologen David Dunning en Justin Kruger, die een onderzoek hebben uitgevoerd waaruit bleek dat mensen met lage prestaties op een bepaald gebied, vaak hun vaardigheden overschatten en denken dat ze beter zijn dan ze in werkelijkheid zijn.

Mensen die last hebben van het Dunning-Kruger-effect hebben de neiging om zichzelf te overschatten en vaak niet in te zien dat ze fouten maken of dat ze niet bekwaam zijn. Ze kunnen zichzelf als expert beschouwen en hun oordeel en mening als feiten presenteren, zelfs als hun kennis en vaardigheden beperkt zijn.

Aan de andere kant zijn mensen die echt bekwaam zijn vaak te bescheiden over hun kennis en vaardigheden en hebben ze de neiging hun prestaties te onderschatten.

Het Dunning-Kruger-effect kan leiden tot slechte besluitvorming, verkeerde inschattingen, en in sommige gevallen tot gevaarlijke situaties, bijvoorbeeld als iemand zonder de juiste kennis en vaardigheden een cruciale taak op zich neemt.

Om het Dunning-Kruger-effect te vermijden, is het belangrijk om kritisch te zijn over je eigen kennis en vaardigheden en open te staan voor feedback en suggesties van anderen. Het is ook belangrijk om je kennis en vaardigheden continu te verbeteren door te leren en te oefenen, zodat je jezelf kunt blijven ontwikkelen en beter kunt worden in wat je doet. Het is belangrijk om objectieve criteria te gebruiken om je eigen prestaties te beoordelen, en te vermijden om jezelf te vergelijken met anderen om je eigenwaarde te bepalen.