Mental accounting (mentale boekhouding) is een concept uit de gedragseconomie dat verwijst naar het feit dat mensen hun geld vaak niet als één grote pot beschouwen, maar het in verschillende mentale categorieën opdelen. Deze categorieën kunnen variëren van het geld dat bestemd is voor de huur tot het geld dat wordt gebruikt voor vakanties. Elke categorie heeft een mentaal label en soms worden er zelfs fysieke portemonnees of rekeningen aan gewijd.

Mensen passen mental accounting toe om hun uitgaven te beperken en hun spaargeld te maximaliseren. Het stelt hen in staat om hun geld beter te beheren door de prioriteit te geven aan belangrijke uitgaven en zich minder zorgen te maken over minder belangrijke uitgaven. Het kan echter ook leiden tot irrationele beslissingen, zoals het spenderen van meer geld dan nodig is aan een vakantie omdat het geld afkomstig is van een vakantiebudget dat anders verloren gaat.

Mental accounting kan ook leiden tot inconsistente beslissingen. Bijvoorbeeld, als iemand een cadeaubon heeft gekregen, kan hij of zij geneigd zijn om deze uit te geven aan een artikel dat hij of zij niet nodig heeft, omdat de cadeaubon geldig is voor die winkel. Dit kan echter irrationeel zijn omdat de persoon het item niet zou hebben gekocht als hij of zij het geld had moeten betalen.