De "sunk cost fallacy" is een cognitieve vooringenomenheid waarbij mensen hun beslissingen laten beïnvloeden door de kosten die ze al hebben gemaakt, zelfs als deze kosten niet meer terug te draaien zijn en geen invloed mogen hebben op de huidige of toekomstige beslissingen.

Een voorbeeld van de "sunk cost fallacy" is wanneer iemand blijft investeren in een slecht presterend bedrijf, simpelweg omdat hij of zij al veel geld heeft geïnvesteerd in het bedrijf en niet wil toegeven dat het geld weg is. Een ander voorbeeld is wanneer iemand een slechte relatie in stand houdt, simpelweg omdat hij of zij al jaren bij die persoon is en niet wil toegeven dat de investering in tijd en energie niet tot het gewenste resultaat heeft geleid.

De "sunk cost fallacy" kan leiden tot irrationele beslissingen en kan mensen ervan weerhouden om de juiste beslissingen te nemen op basis van de huidige omstandigheden en toekomstige vooruitzichten. Door zich bewust te zijn van deze cognitieve vooringenomenheid, kunnen mensen leren om hun beslissingen te baseren op de huidige situatie en toekomstige mogelijkheden, in plaats van vast te houden aan wat ze al hebben geïnvesteerd. Dit kan hen helpen om betere beslissingen te nemen en hun doelen effectiever te bereiken.